Dat doet de deur dicht!
Nu het transport dichterbij begint te komen, wordt het tijd dat we het hang- en sluitwerk op orde gaan krijgen. Ook dit is weer een klus die we nooit eerder hebben gedaan. Met het Zweedse gedachtengoed van Pippi Langkous in het achterhoofd - "Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan" - trek ik deze klus naar me toe (what was I thinking!! ................).
Na het kijken van de nodige tutorials op Youtube, waag ik me aan het werk. Ik vind het heel spannend, want wat nu als het niet goed gaat? Dan is het schilderwerk voor niets geweest en moeten we nieuwe materialen gaan aanschaffen..en... en... en ... Maar ik realiseer me dat dit voor iedere klus geldt die we aanpakken. En dat ik het dus gewoon moet gaan doen.
Ik begin met het maken van de uitsparing voor de scharnieren in het kozijn. Daarbij maak ik gebruik van de freesmachine waar dat mogelijk is. De stukken waar ik met de frees niet bij kan, beitel ik met de hand. Er bestaan handige freesmallen voor het boren van slotgaten en schanieren maar aangezien het maar om een paar schanieren gaat en de mal ontzettend duur is, besluit ik om het zonder te doen.
En eenmaal aan de slag blijkt het nog niet eens zo heel erg moeilijk, wel is het veel werk en moet ik goed opletten dat ik niet uitschiet met de frees of de beitel, maar wonder boven wonder past het schanier al vrij snel. Dat het nog niet de schoonheidsprijs verdient, dat is wel duidelijk, maar ik ben blij met het resultaat.
Terwijl ik bezig ben met de uitsparing voor de schanieren in de deur, wordt het me duidelijk dat de nauwkeurigheid nu echt wel een dingetje gaat worden. Want als ik de schanieren niet op exact de juiste plek plaats als die van de kozijn.... dan gaan de twee delen van het scharnier natuurlijk nooit passen. Dus meten, controleren, nog een keer meten..... even afstand nemen, nog een keer goed nadenken of ik het wel goed doe, nog een keer meten en dan toch maar doen.
En wat een geluk zeg: de schanieren van de deur en het kozijn passen perfect. En ook de scharnierpen gaat er met gemak in.
Verder aan de slag met de driepuntsluiting in de deur. Eerst de gaten voor de slotkasten uitboren met een slangeboor van 18mm. De tip van de Youtube timmerman was om vooral niet te ondiep te boren omdat je dan heel veel tijd kwijt bent met het uitbeitelen van het gat. Maar ik ben veels te bang dat de gaten te diep worden dus ik doe heel voorzichtig. En dat heeft als gevolg........... dat ik onwijs veel tijd nodig heb om het slotgaat op maat te krijgen. Maar het lukt uiteindelijk wel.
Met de frees maak ik de uitsparing voor de voorplaat waar de slotkasten aan vast zitten. Oh ja..... als je een uitsparing maakt, dan vallen de slotkasten verder naar binnen..... dus....... de slotkasten nog iets dieper uitbeitelen pfffft.
Na het boren van de gaten voor de cilinder en de deurklink, kan ik testen of het slot ook echt werkt. De deurklink doet zijn werk maar de cilinder helaas niet. De trekstang waar de sluithaken aan vast zitten beweegt niet. Het blijkt dat ik bij de uitsparing van de voorplaat geen rekening heb gehouden met de trekstang en dus moet ik nog een extra laagje wegfrezen. Voor de zoveelste keer haal ik het slot uit de deur en ga ik weer verder met het passend maken van het slot.
Na twee dagen klungelen, beitelen, boren, frezen, balen en passen is het klaar. De deur kan in het kozijn en het slot kan dicht. En ook al lijkt het er niet op, ik vond het een superleuke klus om te doen. Nu nog een beetje meer ervaren worden :-). Fijn dat er nog meer deuren gemaakt moeten worden! En nog veel fijner dat er zoiets bestaat als vloeibaar hout om al mijn "boor- en beitelfoutjes" op te vullen.