Thuiswerken vanuit Zweden

Het idee was dat we over circa 6 weken nog een keer naar Zweden zouden gaan maar door werkafspraken gaat dat niet lukken. Als we dan verder kijken in onze agenda's, dan lijkt het erop dat we niet eerder dan september of oktober pas weer kunnen...... Al met al vinden we dat allebei veel te lang dus besluiten we 2 weken nadat we thuis zijn gekomen weer te vertrekken naar Molkom. Dus op 22 april om 21.30 uur zitten we weer in de auto en hangt de aanhanger weer achter de auto die we ditmaal gevuld hebben met o.a. wat spullen van de keuken, een olievat die we van een kennis hebben gekregen om te gebruiken als vuurton en een heel klein appelboompje die we van Alex en Chris kregen als eerste fruitboom voor onze - nog aan te planten - boomgaard in Zweden.

We maken gebruik van het navigatiesysteem van TomTom en die leidt ons via Emmen en Meppen naar Hamburg. Een stuk van bijna 150 km provinciale weg maar aangezien we toch niet harder dan 80 km per uur mogen met de aanhager en het inmiddels al bijna middernacht is, geen enkel probleem. Bijkomend voordeel van binnendoor rijden is ook dat we tot aan Hamburg  geen enkele "Baustelle" tegenkomen.

Zaterdag 23 april zijn we rond 18:00 uur in Molkom. Het is fantastisch dat ons bed gewoon klaar staat! Het enige wat we moeten doen is het beddengoed erop leggen en als we willen kunnen we zo naar bed. Dit voelt echt als thuiskomen!!!

Zondag 24 april: We hebben de komende weken geen vrij van het werk dus we werken vanuit huis in Zweden. Maar om nu met de laptop op schoot in bed te gaan werken, dat zien we niet echt zitten. Wel aanlokkelijk, moet ik bekennen maar ergonomisch gezien is het beter om een tafel en stoelen te gaan regelen. En wat een geluk zeg dat Ikea ook gewoon in Zweden zit ;-). We scoren al snel een heel multifunctioneel tafeltje dat we kunnen inklappen tot een sidetable als we hem niet gebruiken en tot een werktafel als dat nodig is. Als we weer terug zijn gaan we nog wat takken rooien rondom de containers en Myla vindt dat het weer tijd is dat ze lekker in de auto mag liggen. En of er nu plek is of niet, haar interesseert dat helemaal niets.

Goed om te weten dat zowel Myla als Jillz dol zijn op luieren en slapen in de auto. Soms moeten we zelfs moeite doen om ze uit de auto te krijgen en eigenlijk slapen ze liever in de auto dan bij ons in de container.... Gekke meiden.

Enfin; nadat we de pakketten van de Ikea op Myla hebben weten te veroveren, zijn we de boel gaan monteren. En wat een geluk, alles past op de milimeter! We plaatsen de tafel aan het voeteneinde van het bed maar dat betekent wel dat  - voordat we het tafelblad omhoog klappen - een van ons aan de andere kant van de tafel moet staan omdat er na het opzetten van het tafelblad  geen ruimte meer is tussen bed en tafel. En om nu over het bed naar je werkplek te kruipen, tja.... das ook niet handig! Zo.... morgen kunnen we allebei zittend aan een tafel aan ons werk.

Nu is het tijd voor het olievat. Ronald Brak (R.Brak Auto's) heeft ons een leeg olievat cadeau gedaan. Nu wilde ik al heel lang zo'n ding hebben want hoe stoer is dat om er een flink vuur in te stoken. En aangezien we in Zweden een boel hout hebben liggen van het omvergehaald schuurtje, leek het ons een goed idee om dat eens rustig aan op te stoken op een controleerbare manier. Remco verwijdert de bovenkant van het vat met de haakse slijper onder het toeziend oog van Myla en Jillz vanuit........ de auto!

Maandag 24 april: vandaag gaan we aan het werk vanaf onze nieuwe werkplek. Het is even wennen maar alles werkt en het is wel heel gezellig zo dicht bij elkaar.

Aan het einde van de zakelijke werkdag gaan we ook nog een klusje privé werk doen. De dagen zijn langer dan in NL dus we kunnen nog wel een tijdje door. Het is tijd om het appelboompje in de volle grond te zetten.  Om te voorkomen dat het wildlife hier zich tegoed gaat doen aan de lekkere groene jonge blaadjes, wordt het boompje voorzien van een afrastering van gaas. Geen idee of het voldoende is, we gaan het wel zien. Ik verheug me alleen nu al wel op appeltaart!!

Dinsdag 25 april: vandaag komt Jonas de loodgieter  - samen met zijn hond  - bij ons langs om een nieuwe bronpomp te plaatsen en een tapkraan te monteren. De bronpomp die we zelf al een tijdje geleden hadden aangeschaft was geschikt tot een   diepte van 20 meter en ja.... onze bron is toch wel een stukje dieper met zijn ca 100 meter. Terwijl wij nog aan het werk zijn, last Jonas een extra buis op de bronaansluiting waarop een kraan aangesloten kan worden. De nieuwe bronpomp komt op een diepte van 60 meter te hangen. Na een kleine 2 uur werk hebben we een werkende buitenkraan met drukvat!

Nu deze klus ook gereed is en we het water oppompen vanuit dieper in de bron kunnen we ook verder met het laten testen van dit water. De uitslag van de watertest hebben we nodig voor het aanvragen van onze vergunning. Onze kontrollofficer Jakob - die ons helpt met deze vergunningaanvraag - heeft ons een jaar geleden verteld waar en hoe we dat konden regelen maar omdat we het niet helemaal zeker meer weten, vragen we hem nogmaals hoe het zit. Hij geeft aan dat we bij SynLab moeten zijn. Ook vertelt hij ons dat we waarschijnlijk op zoek moeten naar iemand die ons kan helpen om de factuur voor te schieten omdat wij geen Personsnummer hebben en dat wel nodig is voor het laten testen van het water..... Hmmmm, we moeten dus op zoek naar een Zweedse vriend!!!!  Ik besluit om te gaan bellen met SynLab, die inmiddels SGS blijkt te heten, om eens na te vragen hoe we dit allemaa kunnen regelen. Wederom tref ik een persoon aan de telefoon die meer dan goed engels spreekt en die graag met me mee wil denken in mogelijkheden. Deze dame (Mathilda) stelt voor dat ze ons al bedrijf gaat inschrijven want als dat het geval is, dan kunnen we de factuur achteraf voldoen. Lijkt ons een meer dan prima voorstel! De watertestkit kan niet worden opgestuurd maar we kunnen hem wel ophalen in Karlstad. We maken de afspraak dat we de testkit morgenochtend vroeg (om 08:00 uur) kunnen ophalen.

Woensdag 27 april: Hoera, Koningsdag!! We zijn vroeg uit de veren vandaag en togen - uiteraard in zoveel mogelijk oranje kleding -  richting Karlstad. We worden ontzettend vriendelijk ontvangen door een medewerkster die ons de watertestkit meegeeft in een koeltast met koelelementen. Onderweg terug maar Molkom vertaal ik de handleiding en het formulier dat we moeten invullen. We tappen alle flesjes vol en rijden snel terug naar het lab om alles af te geven. Het water uit de bron wordt  op 3 onderdelen getest: bacteriën, chemicaliën en Radon. De verwachting is dat we tussen 10 tot 14 dagen de uitslag zullen ontvangen.

Omdat we vandaag vrij zijn gaan we een bezoek brenken aan de Wasa Fabriek in Filipstad. Helaas worden er geen rondleidingen gegeven in de fabriek maar er is wel een fabriekswinkel met een museum waar we ons prima vermaken.  In de winkel zijn er allerlei soorten Knäckebröd die wij niet kennen maar daar gaat snel verandering in komen! Hier zien we voor het eerst rond Knäckebröd met een gat in het midden. Deze vorm is ontstaan omdat het Knäckebröd aan een stok gebakken werd. Naast allerlei knapperigheden van Wasa, treffen we ook pasta en sauzen aan in de winkel. Wasa is onderdeel geworden van Barilla, de grootste pastaproducent van de wereld en daarom treffen we daar ook producten van aan in de winkel. Jullie raden het al: inladen dus........

Op de terugweg van Filipstad, kiezen we ervoor om niet de hoofdweg te nemen maar een omweg te maken via landweggetjes. Als we kijken op de navigatiesystemen dan zien we overal wel tussendoorweggetjes waarvan we denken dat we die best kunnen nemen. Eenmaal op zo'n pad aangekomen zijn de eerste kilometers nog best goed te doen. Okay, er is geen asfalt en ook geen klinkertjes maar de weg is gemaakt van een soort gravel en dus prima te berijden. Echter..... nog een paar kilometers verder wordt het pad steeds smaller en krijg je het gevoel dat je op een soort van bospad bent beland. Gelukkig is het hier de afgelopen tijd droog geweest dus modderpoelen en plassen komen we niet tegen. Wel her en der van die zandbanken waar we wat schuivend doorheen gaan. Wordt het dan toch misschien tijd voor een 4WD?

We zijn al geruime tijd door het bos aan het toeren als we ineens niet meer verder kunnen............ Er staat een vrachtwagen midden op het pad stil die bezig is om de gekapte bomen in te laden. Er omheen rijden is geen optie want links ligt het hout en rechts staan eerst bomen en daarnaast ligt een meertje. Er zit niets anders op dan rustig wachten tot de chauffeur klaar is met de klus. Zeker geen straf!

Donderdag 28 april: vandaag geen spannende ritjes of kluszaken. Gewoon werken voor de baas!

Vrijdag 29 april: Op ons adres in Nederland hadden we enige tijd geleden een belastingformulier vanuit Zweden ontvangen. Het is een soort van   inkomstenbelastingformulier dat op onderdelen van ons kavel al is ingevuld. De rest gaat over inkomsten uit salaris en aangezien we daar in NL al aangifte voor doen, kunnen we dat hier dus achterwege laten. Maar het moet nog wel even ouderwets met een pen ondertekend worden en daarna per reguliere post verzonden worden. Postzegels, envelop regelen bij de Coop in Molkom en snel dat ding versturen. Nu maar hopen dat de Zweedse Post een beetje snel is want..... het formulier moet vóór 1 mei binnen zijn...

Zaterdag 30 april: Yeah weekend! Tijd om te gaan klussen.
We beginnen met het aftimmeren van het wandje tussen de badkamer en de slaapkamer. Relatief makkelijke klus, grote platen hout die we nauwelijks op maat hoeven te maken. Onze buurvrouw Gunilla komt langs en we drinken samen met haar een kopje koffie. Ze vertelt ons dat ze onlangs ook met haar familie een bezoekje heeft gebracht aan ons terrein en ze laat ons foto's zien van een grote groep jongelui die een selfie maakt met onze containers op de achtergrond. Echt wereldberoemd gaan we worden in deze omgeving ;-). Nog even en we kunnen entreegeld gaan vragen!  Als Gunilla weer vertrokken is, gaan wij aan de slag met de tegels van de badkamer. En net als we alles klaar hebben staan komen we erachter dat de tegellijm - die we in september vanuit Nederland hadden meegenomen - niet meer te gebruiken is. Het lijkt erop dat de lijm niet bestand was tegen de lage temperaturen van de afgelopen winter. We stappen maar weer in de auto richting Karlstad. We balen wel een beetje want het schiet zo allemaal niet echt op. Om ons verdriet een beetje kwijt te raken gaan we eerst lekker snacken bij Ikea. We kopen daar ook gelijk een wandkastje. Vervolgens gaan we door naar de bouwmarkt K-Rauta. Wat blijkt..... geen kant en klare tegellijm te vinden. Alleen maar zakken met droge lijm die we zelf moeten aanmaken. Het wordt ons wel duidelijk, het klimaat hier zorgt voor andere uitdagingen en daarmee andere producten. Maar ook voor dit gat zijn we niet te vangen. Hoe moeilijk kan het zijn om tegellijm aan te maken nu we een goed werkende buitenkraan hebben!! Een thuis monteren we het wandkastje en zetten daar gelijk onze "kostbare" drankvoorraad in ;-)

Zondag 1 mei: De dag begint vandaag met het op maat zagen van de tegels. In Nederland hadden wel een klein stukje getegeld waarbij we gebruikt hebben gemaakt van een tegelsnijder. Dit werkte totaal niet. Er sprongen stukken vanaf, we kregen een breeklijn waar we die niet wilde hebben kortom, een groot drama. Ditmaal zijn we van plan om gebruik te maken van een tegelzaag. Moet echt beter gaan. En ja hoor..... dat gaat echt beter. Waar we nu tegen aan lopen is dat zo ongeveer iedere tegel eerst aangepast moet worden op kraanaansluitingen, spoelknop WC, waterafvoer etc. Het meten en passen en zagen van de tegels vergt zo veel tijd dat we om 13.00 uur de eerste 4 tegels klaar hebben. En we waren al om 09.00 uur begonnen!!! Wat wel lekker snel ging was het aanmaken van de tegellijm en gelukkig hebben we ook nog een aantal tegels die we kunnen plakken die we niet op maat hoefden te maken. Resultaat: rond 17.00 uur hebben we 10 tegels geplakt. We ruimen de spullen weer op want morgen moet er weer gewoon gewerkt kunnen worden in de container. Het voelt alsof het niet opschiet, maar we moeten ons niet gek laten maken. Stukje bij beetje gaan we dit fixen!

We rijden richting een McDonald voor het avond eten en gaan op zoek naar een adresje voor hout dat we van Gunilla hebben gekregen. De houthandel ligt in het plaatsje Olsäter en de houthandel heet Bolister. Het is een mooie route om te rijden en ondanks dat we vandaag niet veel voortgang hebben geboekt, genieten we wederom van de omgeving.

Maandag 2 mei: de werkdag begint weer vroeg, tussen de bedrijven door ruimen we het een en ander op want we hebben besloten om morgen weer richting huis te gaan. We halen een salade voor het avondeten en als we weer richting huis rijden, vatten we het idee op om naar de top van een heuvel te rijden die we verderop zien liggen. Op de top staat een zendmast dus het lijkt ons makkelijk om die te vinden. Niets is wat het lijkt, eenmaal van de hoofdweg af, zijn we de zendmast al heel snel kwijt en ook op de navigatie kunnen we hem nergens vinden. Nu was het ons niet om de mast te doen, maar wel om het uitkijkpunt. We rijden dus maar rustig verder door het bos. Opeens komen we bij een open ruimte aan en terwijl ik nog druk om me heen aan het kijken ben of ik de zendmast kan vinden, roept Remco ineens: "Kijk daar!!!!"

Een mooiere afsluiting van ons verblijf in Zweden kunnen we ons niet wensen.