Week 6 in Zweden
Donderdag 5 september
Na een heerlijk rondreis, zijn we weer terug op Baldrskogen en gaan weer verder met klussen. Remco met de wandpanelen, ik met het hoofdbord van ons bed. Nu we een aantal keer het bed aan de kant moesten zetten, hebben we de bedden niet steeds weer vastgemaakt aan het hoofdbord omdat dit echt een rotklus is. En om te voorkomen dat we ook het hoofdbord steeds moeten verplaatsen vanwege het klussen hebben we het bord maar even helemaal niet meer in gebruik genomen. De losse bedden zijn zo zwaar dat ze ook zonder vast te zitten aan het hoofdbord, helemaal niet van hun plek af komen (kan ook bijna niet in een kleine ruimte hoor ik jullie nu denken ;-)). En wat is ons toen opgevallen: dat het uitzicht zonder hoofdbord eigenlijk veel mooier is en dat er ook nog meer licht in de slaapkamer valt. Nu is meer licht niet altijd gewenst zoals jullie in een eerder blog konden lezen omdat we heel vroeg, maar dan ook heel vroeg wakker worden, maar toch besluiten we dat we het hoofdbord letterlijk een kopje kleiner gaan maken. En dat betekent dat ik eerst alle stof zorgvuldig ga losmaken om het na het verzagen weer netjes vast te kunnen maken. Een gigaklus om al die nietjes eruit te krijgen, ze blijken ook niet van de beste kwaliteit te zijn en breken dan ook te pas en te onpas af. Maar goed, we hebben, zoals al veel vaker gezegd, geen haast....
Tja, onder de stof stelt het niet veel voor zo'n hoofdbord!
Uiteindelijk komen we er deze week niet aan toe om het hoofdbord kleiner te maken omdat het toch een grotere klus is dan we aanvankelijk dachten. Dat heeft te maken met de plek waar de versteviging weer terug moet komen om de geleiders van de bedden aan te bevestigen. Dus voor nu laten we het even zo en pakken we deze klus weer op als we er een volgende keer zijn.
De laatste week van ons verblijf in Zweden vullen we met het verder afwerken van de wanden en de kozijnen en gaan we ook flink aan de slag met de bosmaaier om ons terrein toch weer een beetje "in shape" te krijgen. Inmiddels is er zoveel opschot van boompjes dat het uitzicht naar de akkers eigenlijk helemaal weg is. Met al het maaien komen we er ook achter dat een hakselaar toch echt onmisbaar is. Voor nu leg ik alle boompjes die ik wegmaai op een stapel en vormt het een wal van hout, maar uiteindelijk wil je toch dat ook dit opgeruimd gaat worden. De zoektocht op Marktplaats is snel gestart en ik stuur alvast een aantal berichten uit naar adverteerders die een Eliet hakselaar te koop aanbieden.
De omlijsting van het kozijn is klaar, volgende keer gaan we het kozijn schilderen.
Zondag 8 september
2 adverteerders hebben gereageerd op mijn bericht en al snel hebben we een principe afspraak met een van de 2. We geven aan dat we nog niet in de gelegenheid zijn om aankomende week langs te komen maar met het storten van een borg is onze koop gegarandeerd. Nu kunnen we helemaal "los" met bosmaaier!!
Als we 's avonds rond een uurtje of 6 afronden en in de auto stappen om naar de supermarkt te gaan, begint op mijn telefoon Apple kaarten te "roepen" dat het 6 minuten rijden is naar een bepaald adres in Molkom. Remco en ik herkennen beiden het adres niet maar we vermoeden dat de iPhone in de gaten heeft dat het zondagavond is, dat we rond etenstijd in de auto stappen en dat we vaker op zondagavond naar de pizzeria rijden dus wij denken: zou het voorgestelde adres echt van de pizzeria zijn? We besluiten de navigatie te gaan volgen en ja hoor...... hij leidt ons tot voor de deur van de pizzeria. Nou ja, we moeten toch wat eten en volgen het advies van Apple dan ook maar op.
Dinsdag 10 september
Na een aantal dagen bosmaaier, is de ruimte links van de slaapcontainer een heel stuk opgeruimd en is er een pad naar het weiland beneden gemaakt. We nemen de satelliet nog een keer mee naar deze open plek die we nu relatief makkelijk kunnen bereiken en het blijkt dat er op deze plek fantastisch bereik is!
Dus om tijdens ons volgend verblijf goed te kunnen werken en geen vastlopers meer te hebben als we aan het Teamsen zijn, hebben we alleen nog een lange ethernet kabel nodig!
En om alle technische snufjes die Remco de afgelopen weken heeft geïnstalleerd ook op afstand te kunnen bedienen, besluiten we in Karlstad een prepaid simcard te gaan halen. Als we die in router doen hebben we toegang tot de verwarming, verlichting en thermostaat. Het kopen van een prepaid simcard lukt - ook zonder persoonsnummer - redelijk makkelijk en nu we dan toch in Karlstad zijn, gaan we gelijk maar een hapje eten bij onze favoriete pub (The Bishops Arms). Ik verheug me er nu al op dat we bij een volgend verblijf de verwarming op afstand alvast aan kunnen zetten en mochten we in het donker aankomen, de verlichting ook in geschakeld is!!!
Woensdag 11 september
Vandaag is het opruim dag, ons verblijf in Zweden zit er nu echt op. Met alles wat we in de afgelopen weken neer hebben gezet, is het geen overbodige luxe om een hele dag in te plannen om alles weer aan kant te krijgen. Zo moeten we de jacuzzi laten leeglopen, schoonmaken en opruimen. Best een groot ding en echt ruimte over hebben we natuurlijk niet. Maar gelukkig hebben we op ons terrein nog een - door de vorige eigenaar gebouwd - hutje staan. Dit hutje is niet winddicht maar heeft wel een waterdicht dak en is daardoor wel heel geschikt om spullen op te slaan die nog wat tijd nodig hebben om te drogen. Het regent vandaag ook heel veel dus het lukt ook simpelweg niet om alles droog te krijgen. Behalve de jacuzzi hebben we ook de party-tent nog die we op moeten ruimen dus het hutje komt ontzettend goed van pas.
We ruimen ons huis op en pakken onze kleding in. We laden alle gereedschappen in de aanhanger en gaan vervolgens vroeg naar bed. De wekker gaat morgen om 03.30 uur.
Donderdag 12 september
Oef, dat is best vroeg! En ditmaal zijn we niet gewekt door het licht want de wekker stond voor zonsopkomst. De eerste 3 uur rijden we in het donker en dat valt best tegen, zeker omdat we nog geen koffie gedronken hebben. Dat gaan we de volgende keer anders doen want de tankstations zijn zo vroeg niet open en dus is het best slim om dan thuis even een kannetje koffie te zetten en mee te nemen in een thermosfles. Ach ja, al doende leert men. Het is voor ons ook de eerste keer dat we op dit tijdstip aanrijden.
We nemen op de terugreis de 2 korte bootverbindingen. De eerste is tussen Helsingborg (Zweden) en Helsingør (Denemarken) en de 2e is tussen Rødby (Denemarken) en Puttgarden (Duitsland). Dit is de kortste route die we kunnen nemen en als je een beetje mazzel hebt met het vertrek van de boten dan is het ook nog eens een hele snelle manier van reizen. Daarnaast is het ook heel plezierig om tijdens zo'n lange rit een tweetal comfortabele stops te hebben. De eerste overtocht duurt 20 minuten, de 2e duurt 45 minuten en dat maakt dat je bij elkaar toch lekker even je benen kan strekken en een klein tukje kan doen als je zou willen.
En na een prima rit, zonder noemenswaardige vertraging, zijn we om 23.30 uur weer thuis bij ons andere huis. We kijken terug op een heel fijn verblijf en verheugen ons nu al weer op de volgende trip.