Helse tocht
Nu de verbouwing van de container gestaag doorgaat, wordt het tijd om concrete afspraken te maken met Lars Westberg. Lars is de man die ons terrein kan egaliseren en de drainage gaat regelen. We zijn in contact gekomen met Lars via onze buurvrouw in Zweden, Gunilla Tagmark. Zij heeft goede ervaringen met Lars en adviseerde ons om vooral niet te lang te wachten met het maken van afspraken met Lars omdat hij het ontzettend druk heeft. Dus het eerste contact hebben we met Lars gehad op onze vorige trip in oktober 2020 en nu wordt het tijd om de plannen te finaliseren.
Verder hebben we ook een afspraak gepland staat met de bank om onze zweedse bankrekening te openen. Alle voorbereidingen hiervoor zijn al getroffen en de autorisatie is geregeld, nu moeten we alleen nog fysiek aanwezig zijn om de rekening operationeel te krijgen (handtekening onder de overeenkomst, pincodes aanmaken, pasjes deblokkeren etc).
De dochter van Remco (Anouk) gaat als eerste van onze 5 kinderen met ons mee op deze trip. Ze wilde ook wel eens met eigen ogen zien wat wij allemaal aan het doen zijn ;-). Wij vinden dit ontzettend gezellig en merken dat we het ook heel erg leuk vinden om "onze" ideeen in het echt te laten zien. We verheugen ons er dan ook op dat we onze andere kids en aanhang snel in het echt kunnen meenemen naar en op ons avontuur.
De route die we willen gaan rijden loopt van Almere via Groningen - Bremen - Hamburg - Kolding - Kopenhagen - Malmö - Götenborg naar Karlstad. In totaal een route van 1460 km waar we minimaal 15 en een half uur over doen. Onze ervaring tot nu toe is dat we gemiddeld 18 uur onderweg zijn. Geschatte aankomsttijd is dan zaterdag 13.30 uur.
We vertrekken op vrijdagavond 29 januari 2020 rond 18:30 uur om er zeker van te zijn dat we vóór het ingaan van de avondklok Nederland uit zijn. Het blijft een spannende trip, daar waar je "vroeger" alleen maar hoefde na te denken of je je paspoort wel bij je had en je pinpassen, is het reizen ten tijde van een pandemie iedere keer weer een avontuur op zich. Je weet namelijk niet 100% zeker of je in ieder land wordt toegelaten. Uiteraard hebben we alles goed van te voren uitgezocht dus wij hebben er alle vertrouwen in.
Het begin van de reis gaat heel voorspoedig. De grens tussen Nederland en Duitsland is geen enkel probleem. Zodra we in Duitsland zijn begint het te sneeuwen. De snelheid gaat behoorlijk omlaag. Tot overmaat van ramp meldt de auto dat het oliepeil te laag is en bijgevuld moet worden. Goed voorbereid als we zijn, hebben we de juiste olie bij ons dus snel op een parkeerplaats de olie bijgevuld. Problem solved :-).
Een half uurtje later en slechts een paar kilometer verder vanwege het slechte weer, meldt de auto dat het koelsysteem onderhoud nodig heeft....... Okay, daar kijken we dan wel naar als we in Zweden zijn. Het is per slot van rekening een oranje lampje dus dat lijkt geen haast te hebben. Maar..... helaas houdt de verwarming er mee op. Buiten sneeuwt het nog verschrikkelijk, de temperatuur ligt rond het vriespunt en in de auto wordt het steeds kouder. Het lijkt erop dat dit een helse rit gaat worden. De sneeuw blijft op de weg liggen, de rechterbaan is redelijk te berijden maar inhalen is nauwelijks een optie omdat de linkerbaan nog veel slechter is. En als je dan achter een auto of vrachtwagen komt die 40 km p/u rijdt, dan zit er niets anders op aansluiten en volgen. Inmiddels houden we er maar rekening mee dat de rit naar Karlstad iets langer gaat duren dan onze geplande 18 uur.
De grensovergang tussen Duitsland en Denemarken verloopt soepel. Net als de vorige keer (oktober 2020) worden we wel staande gehouden en moeten we onze papieren laten zien. Op de vraag waar we naar toe gaan vertellen we dat we naar Zweden gaan. De douaneambtenaar lijkt verbaasd maar zegt "okay", hij geeft onze paspoorten terug en wenst onze een goede reis. Het weer in Denemarken is aanzienlijk beter dan in Duitsland en we kunnen dus weer tempo gaan maken, ook de wegen zijn hier beter begaanbaar. Gas erop en gaan! Helaas blijft de temperatuur in de auto abominabel laag dus jassen en handschoenen blijven aan.
Rond half 4 zijn we de bruggen over in Denemarken en komen we aan bij de Zweedse grensovergang. Ook hier worden we staande gehouden. De eerste opmerking die we krijgen is dat we in overtreding zijn omdat de kentekenplaat aan de voorzijde van de auto niet leesbaar is vanwege de sneeuw en ijs. Als bestuurder van de auto word ik verzocht om uit te stappen en de kentekenplaat weer leesbaar te maken. Ondertussen vraagt een andere douaneambtenaar of we niet op de hoogte zijn dat Zweden haar grenzen heeft gesloten! WAT????? Hoezo gesloten, we hebben toch overal gelezen dat dit niet het geval is maar dat je wel een geldige reden moet hebben. In onze ogen hebben we die reden met de afspraak met de bank en de grondaannemer. Helaas denkt de ambtenaar hier anders over en zal ze gaan overleggen met haar leidinggevende....... We kunnen niets anders dan afwachten. Na een tijd wachten komt ze terug en de mededeling is dat we Zweden niet in mogen. Ze overhandigt ons het proces verbaal en deze moeten we tekenen voor gezien. Onze paspoorten krijgen we nog niet terug, we worden onder politiebegeleiding terug naar de andere kant van de snelweg gebracht en vlak voor de brug ontvangen wij onze paspoorten weer terug. Al rijdende bedenken we wat we gaan doen.... terug naar huis of overnachten in Kopenhagen als dat lukt of...... verder het internet afspeuren wat we dan over het hoofd hebben gezien. En wat blijkt: als EU burger mogen we inderdaad Zweden wel in maar niet als we door Denemarken rijden. Hoe krom is dat?! We hebben nauwelijks voet aan Deense grond gehad dus waarom mogen we dan Zweden niet in? Na een online speurtocht blijkt dat Zweden haar grenzen met Denemarken heeft gesloten nadat eerst Noorwegen en Denemarken die van hen hebben gesloten voor Zweden. Het lijkt dus op iets van een politiek spel waar wij nu behoorlijk "last" van hebben. En nu beginnen we te begrijpen waarom de Deens douaneambtenaar zo verbaasd reageerde toe we vertelde dat we naar Zweden gingen. Wat een ?#$@%@$! We balen, we hebben het koud, we zijn moe maar laten dat alles de pret niet drukken.
We besluiten om af te zakken naar Gedser in Denemarken. Daarvandaan kunnen we met de boot de overtocht naar Duitsland - Rostock maken. En als het lukt kunnen we vanaf Rostock met de boot naar Trelleborg en daarmee weer naar Zweden komen. Het blijft een enorme gok, want helemaal zeker zijn we er niet op. In het ergste geval komen we er in Rostock achter dat we toch niet op de boot naar Zweden mogen maar goed, dan rijden we in ca 8 uur weer naar huis.
Rond 7 uur zijn we in Gedser, de boot vertrekt rond 9 uur en er is nog plaats voor ons. De overtocht duurt 2,5 uur en na wat gegeten te hebben, proberen we wat te slapen in de relaxfauteuils die bij het raam staan en heerlijk in het zonnetje doezelen we weg.
Rond 11.30 uur zijn we in Rostock. We komen de boot af, rijden het haventerrein af, keren de auto, rijden het haventerrein weer op en sluiten aan in de rij voor de boot naar Trelleborg. We bellen nog even met Scandic-Line in NL om te vragen of zij iets weten over de toegang tot Zweden, maar ook daar durven ze het niet aan om ons de garantie te geven dat we het land zeker binnen koem. We blijven internet afspeuren naar informatie maar nergens kunnen we vinden dat het via Duitsland en met de boot niet toegestaan is om als EU burger in te reizen in Zweden. We nemen de gok, boeken online ons ticket en wachten totdat we eindelijk aan boord mogen. Deze boot vertrekt om 15.10 uur dus nog ruim 3 uur wachten. Gelukkig staan we in het zonnetje en de daarmee warmt de auto ook een beetje op.
Eenmaal op de boot krijgen we te horen via het omroepsysteem dat we niet om 15.10 uur vertrekken maar pas om 16.30 uur omdat..... we moeten wachten op de trein die vertraging heeft en ook mee moet met de boot..... Natuurlijk, ook dat kan er nog wel bij. We lachen er maar hartelijk om want iets anders gaat ons toch ook niet helpen. We nemen een warme maaltijd (geen aanrader), boeken een hut en gaan slapen voor zover dat lukt met de herrie van de motor. De overtocht duurt ca. 7 uur dus we pakken onze rust.
Rond 23.00 uur arriveren we in Trelleborg en we rijden vol spanning de boot af. Tot onze verbazing worden we nergens staande gehouden en rijden we binnen een paar minuten op Zweeds grondgebied!!!!! We kunnen ons geluk niet op. Zodra we de auto veilig stil kunnen zetten doen we dat en gaan we eerst de honden uitlaten die inmiddels ook de benen wel willen strekken. Iedere keer zijn we weer verbaasd hoe goed deze 2 lieve viervoeters het doen op dit soort autoritten. Hoe lang de rit ook duurt, hoe weinig ze ook kunnen bewegen, je hoort of ziet ze niet. Alleen als ze dan naar buiten mogen, dan merken we pas hoeveel energie er toch even "uit" moet.
Na de uitlaat- en tankbeurt gaat het gas erop richting Göteborg. We rijden op een steenworpafstand langs de plek waar we een halve dag geleden rechtsomkeert moesten maken. De wegen zijn hier prachtig schoon en het landschap komt onder een steeds dikkere laag sneeuw te liggen. De rest van onze reis gaat op rolletjes en om 5 uur in de ochtend zijn we bij ons hotel. We verblijven in het Scandic Klarälven hotel in Karlstad waar we het tijdens onze vorige trip prima naar ons zin hebben gehad. Het hotel hadden we vanuit Nederland al gereserveerd, tijdens onze reis maar weer hadden geannuleerd en eenmaal op zweeds grondgebied weer hadden hergereserveerd. Ik denk dat we inmiddels goed bekend zijn in dit hotel!. De dame achter de incheckbalie herkennen we nog van de vorige keer alleen toen was ze serveerster in het restaurant. Ze is verbaasd dat we willen inchecken want ze had geen reserveringen meer staan voor dit momenten. Ze is nog niet volledig ingewerkt dus ze moet een telefonische hulplijn inschakelen om ons ook daadwerkelijk in te checken. Na een kwartiertje hebben we de sleutels van de kamer in ons bezit en gaan we genieten van een paar uur (vroeg-ochtend) rust.